اگر تنها به تنظیمات استاندارد کفایت کنید، هکر ها می توانند به دستگاه های هوشمند شما نفوذ کنند. ما به شما آموزش می دهیم چطور از قفل های در، دوربین های نظارتی و موارد دیگر محافظت کنید.

محققان امنیتی شرکت  در اواسط سال بات نت عظیمی را کشف کردند که متخصصان را شگفت زده کرد، بیشتر سیستم هایی که مورد حمله Dos در مقابل تامین کنندگان ارتباطات و شرکت های امریکایی پیشرو، کامپیوترها نبودند. علاوه بر این ها، این وضعیت لوازم خانگی مثل دوربین های IP را درگیر کرد. اغلب با انجام چند تنظیم ساده می توان یک سیستم امنیتی نسبتا خوب ایجاد کرد. ما روش های حمله های کلاهبردان اینترنتی در برابر بیشتر دستگاه های شناخته شده، و اینکه چطور می توانید از خودتان محافظت کنید را به شما آموزش خواهیم داد.

 قفل درها و دوربین ها

 زمانی که صحبت از موارد بسیار حساس مثل قفل در ها و دوربین های نظارتی می شود، باید به سه نکته مهم توجه کرد: اول اینکه دستگاه ها باید بتوانند در زمان نبود تنظیمات مشخص به کار خود ادامه بدهند. دوم اینکه، جزئیات انتقال اطلاعات باید ایمن و حفاظت شده باشند. و در نهایت برای جلوگیری از دستکاری در نرم افزار های کنترلی، گوشی های هوشمندی که برای مدیریت این سیستم ها استفاده می شوند باید حفاظت شده باشند.

حفاظت از قفل های در

درها با نزدیک شدن شما به صورت اتوماتیک باز می شوند. علاوه بر این می توانید از راه دور به وسیله مرورگر وب دستگاه ها را کنترل کنید. حتی بعضی قفل ها با فرمان صوتی هم باز می شوند. فرآیند عملکردن قفل با فرمان صوتی Siri هم کار میکند. اما نقطه ضعف این عملکرد این است که در صورتی که iPhone و iPad به درب قفل شده نزدیک باشند، دزد ها می توانند به آسانی در را از بیرون و با فریاد زدن و دستور دادن به Siri که “هی سیری، قفل درب را باز کن” باز کنند. با این حال اکثر مواقع قفل در با بسیاری از دستگاه هایی که در خانه هستند غیر فعال می شود. در نتیجه آنهایی که خانه هایشان قفل هوشمندی که به دستیار صوتی متصل است دارند، یا باید کدی در دستگاه وارد کنند یا Siri دستگاه ها را غیر فعال کنند. تنظیمات مربوطه را می تونید با رفتن به تنظیمات Siri روی دستگاه iOS خود انجام دهید. با این حال، سناریو حمله دیگری که برای بیشتر قفل های هوشمند وجود دارد این است که: اگر کسی دسترسی فیزیکی به قفل داشته باشد می تواند تنها با فشار یک دکمه اجازه دسترسی دستگاه های دیگری را نیز بدهد. برای مثال اگر مهمان یا مراجعه کننده شما مخفیانه گوشی هوشمندش را با قفل مرتبط کند، می تواند هر زمان که بخواهد به راحتی قفل در را باز کند. مطمئن شوید این قابلیت را در تنظیمات قفل غیر فعال کرده اید.
همچنین به این سیستم می توان از طریق گوشی های هوشمند حمله کرد. امروزه سازندگان قفل های پیشرفته به وسیله سیستم های رمز گذاری شده که غیر قابل نفوذ هستند، ارتباط بین دستگاه ها و قفل را کنترل می کنند. با این حال در صورتی که به گوشی هوشمند حمله شود، برنامه ای که همراه با این قفل ها عرضه می شود هم در خطر خواهد بود. کاربران گوشی های اندرویدی باید با استفاده از یک آنتی ویروس از گوشی خود حفاظت کنند. کاربران iOS هم می توانند با استفاده از برنامه G Data Internet Security از گوشی خود مراقبت کند.

اطلاعات رمز گذاری شده دوربین ها

راه اندازی دوربین های پیشرفته مبتنی بر IP به راحتی انجام می شود: تنها کاری که باید بکنید دانلود برنامه مربوطه روی گوشی، و از طریق ارتباط WLAN و برنامه به دوربین متصل شوید. در بیشتر موراد اطلاعات این دوربین ها از طریق ارتباط امن و رمز گذاری شده https انجام می شود. با این حال استثناهایی هم وجود دارند: متخصصات امنیتی شرکت Kaspersky متوجه شدند که گوشی های هوشمند و دوربین ها اغلب ارتباط مستقیم را برقرار نمی کنند. در عوض این کار توسط سرویس های ابری انجام می شود، این فرایند در مورد دوربین Philips که مورد آزمایش قرار گرفته رخ داد. نقطه ضعف مرگبار جایی رخ می دهد که در خواست های برنامه به سمت سرویس ابری رمزگذاری نشده است. این درخواست ها شامل شناسه جلسه (Session ID) است که به برنامه اجازه می دهد انتقال اطلاعات در آینده رمزگذاری شود. اگه حمله کننده وارد شبکه ایی که دوربین استفاده کننده از برنامه هست وارد شود می تواند در برقراری ارتباط اختلال ایجاد کند و به دوربین دسترسی داشته باشد. یک VPN مثل برنامه رایگان  Opera VPNمی توانند تامین کننده امنیت در برابر چنین حملاتی باشند. در مواقعی که از شبکه های عمومی استفاده می کنید باید همیشه از چنین VPN هایی استفاده کنید. شرکت Kaspersky به این نکته پی برد که نسخه فریم ور بعضی دوربین ها از رمز عبور هایی از قبل تنظیم شده و غیر قابل تغییر استفاده می کنند که برای همه مدل ها هم یکسان است. هکر ها می توانند این فریم ور ها را از وب سایت تولید سازندگان دانلود کنند که امکان در اختیار داشتن رمزهای عبرو را به آنها می دهد، پس دسترسی کامل به دوربین ها خواهند داشت. حفاظت از خود در برابر چنین حمله هایی بسیار سخت خواهد بود چرا که به عنوان کاربر هیچ کاری در این مورد نمی توانید انجام دهید. با این حال سازندگان همیشه برای بر طرف کردن چنین ایرادهایی نسخه جدید از فریم ور را ارائه می کنند پس شما باید همیشه به دنبال بروزرسانی های جدید برای سیستم های امنیتی و همچنین نرم افزار های خود باشید. در صورت امکان باید قابلیت بروزرسانی خودکار را فعال کنید.

در گذشته نه چندان دور، برای مدیریت تجهیزات پردازشی در سازمان ها راهکارهایی همچون BYOD و اتصال دستگاه های شخصی کارکنان به شبکه های سازمانی و همچنین پیشرفت فناوری اینترنت اشیا (IOT) کفایت نمی کرد. از این رو با توجه به گسترش روزافزون نقاط ورود به شبکه های سازمانی از یک سو و پیچیدگی تهدیدات امنیت سایبری ناشی از فناوری های جدید برای مدیریت متمرکز تجهیزات پردازشی دارای قابلیت اتصال به شبکه های سازمانی احساس می شد. مجموعه این راهکارها با عنوان «مدیریت تجهیزات سیار سازمانی» یا EMM شناخته می شود.

نسل اول این راهکارهای مربوط به مدیریت تجهیزات سیار سازمانی که با عنوان مدیریت تجهیزات موبایل (MDM) شناخته می شود؛متمرکز بر مدیریت گوشی های هوشمند است. نسل دوم ؛ افزون بر قابلیت های MDM ، ناظر بر مدیریت برنامه های کاربردی موبایل (MAM) و مدیریت محتوای موبایل(MCM) است. در این نسل از راهکارهای مدیریت تجهیزات سیار سازمانی ؛ نظارت و کنترل دقیق تری بر لایه کاربرد وجود داشته و مواردی همچون جلوگیری از نشت داده ، نظارت و بازرسی ترافیک و مدیریت تهدیدات بدافزاری نیز فراهم شده است.

مدیریت تجهیزات موبایل(MDM):

مدیریت تجهیزات موبایل ، امکانات متعددی را برای سازمان فراهم می نماید : تهیه موجودی تجهیزات ، مدیریت تنظیمات سیستم عامل ، مدیریت افزوده شدن یا حذف شدن تجهیزات به شبکه سازمانی ، قابلیت پاک سازی و کنترل از راه دور ازجمله این امکانات می باشد.

مدیریت برنامه های کاربردی (MAM) :

- بازار app سازمانی : شامل app هایی که به صورت داخلی در سازمان توسعه یافته و اجازه استفاده از آن ها برای مقاصد سازمانی وجود دارد.

- کنسول مدیریت برنامه های کاربردی موبایل : اعمال محدودیت و سیاست های سازمانی بر appها و همچنین تهیه گزارشات تحلیلی برای مدیران و راهبران it فراهم می آورد.

هویت موبایل (MI) :

مجموعه روش های مدیریت هویت و دسترسی (IAM) است که امکان احراز هویت و تعریف سطح دسترسی را برای کاربران که امکان احراز هویت و سطح دسترسی را برای کاربران تجهیزات سازمانی فراهم می آورد؛ که به سرعت در حال فاصله گرفتن از روش های سنتی همچون گذرواژه و گواهینامه و بهره گیری از روش های هوشمند مبتنی بر اطلاعات رفتاری یا محیطی کاربر می باشند.

مدیریت محتوای موبایل (MCM):

- اعمال سیاست : قابلیت اعمال سیاست در سطح فایل و همچنین اعمال محدودیت بر اشتراک گذاری ، کپی و بازنشانی فایل ها وجود دارد. همچنین در راهکارهای پیشرفته تر ، امکان تعریف سیاست رفتار با فایل های پیوست ایمیل ، فایل های موجود در فضای ابری و... نیز تعبیه شده است.

- مدیریت متمرکز محتوا : قابلیت توزیع فایل و محتوا به صورت push وجود دارد و امکان مدیریت و کنترل کامل بر فایل های سازمانی موجود در تجهیزات کارکنان را فراهم می نمایند.

- یکپارچه سازی با سایر راهکارهای مدیریت محتوا : علاوه بر قابلیت های اساسی فوق ، قابلیت یکپارچه سازی با راهکارهای موجود ؛ جلوگیری از نشت داده (DLP) سازمانی و همچنین راهکارهای حقوق دیجیتال را دارا می باشند. این یکپارچه سازی امکان مدیریت جامع بر محتوای موبایل را فراهم می کند.

حرکت ب سمت مدیریت تجهیزات اینترنت اشیا (IOT) :

با گسترش نقاط انتهایی موبایل با قابلیت های ارتباطی از یک سو و نیاز به تقویت امنیت در اینترنت اشیا از سوی دیگر ، یکی از روند های مهم در آینده مدیریت تجهیزات سیار سازمانی ، پشتیبانی از تجهیزات پوشیدنی و تجهیزات مورد استفاده در خرده فروشی ها همچون دستگاه های POS و حسگرهای ردیابی در اولویت خواهد بود. علاوه بر این اعمال سیاست های امنیتی ، فراهم نمودن بستر ارتباطی امن و ارائه به روزرسانی های ضروری برای تجهیزات اینترنت اشیا ، محرک اصلی گسترش راهکارهای مدیریت تجهیزات های سازمانی در حوزه اینترنت اشیا خواهد بود.